Veilig geland!
Door: Laurien
Blijf op de hoogte en volg Laurien
01 September 2015 | Curaçao, Willemstad
Hallo allemaal,
Daar is ie dan.. mijn eerste reisverslag. Ik lig momenteel in bed maar ik ben klaar wakker door de jetlag. Het is hier nu 5uur en bij jullie is het al bijna middag! Allereerst: ik ben helemaal veilig aangekomen! Het was een behoorlijke lange vlucht.. en ook best spannend om zo voor het eerst in mijn eentje te vliegen en ook meteen zo ver. Papa en mama hebben mij naar schiphol gebracht wat heel erg fijn was! Maar het eerste avontuur begon al toen ik per toeval even op mijn telefoon keek of ik nog sms'jes had.. de vluchttijd was plots gewijzigd en dus ook mijn gate waar ik net naar toe was gelopen helemaal naar D57. Er stond alleen niet bij welke gate ik dan wel moest zijn dus ik moest weer helemaal terug lopen naar de vertrekborden. Gelukkig was ik ruim op tijd om te boarden omdat de vlucht vertraagd was. Toen ik in de gate was kwam de Carribische sfeer al naar boven. Er zaten een paar stevige donkere dames tegenover mij druk te praten en 1 vrouw werd telkens gebeld waardoor ''Wine &nd Kotch'' luid door de gate galmde en ik in mijzelf moest lachen.
Het vliegtuig was zeer luxe uitgerust. Ik kreeg vooral heel veel eten wat ik wel fijn vond en ik heb 3 films gekeken. Ik zat naast een stel wie nu 8 maanden op Curacao wonen en zij waren nu voor het eerst terug naar Nederland geweest. Ze konden me veel tips en tricks vertellen. Eenmaal aangekomen was ik heel erg blij! Toen ik de tunnel uitliep leek het wel alsof er een hete deken over me heen viel zo warm was het. Ik moest heel lang in de rij staan voor de douane. In het vliegtuig had ik mijn landingskaart netjes ingevuld. Ik vond het best spannend of ze vragen zouden stellen over mijn verblijf. Het waren norse vrouwen achter de balie.. ze keken boos en waren niet vriendelijk. Ze stelden inderdaad een aantal vragen, of ik bijvoorbeeld al een werkvergunning had etc. Ik ben luchtig gebleven en heb een verhaaltje opgehangen dat ik eerst op vakantie ging om te kijken of ik hier zou willen werken, zo niet dan ga ik weer naar huis. Ze controleerde verder helemaal niks dus ik mocht gelukkig meteen doorlopen. Het leek wel of het nep was en ze dit ''voor de vorm'' moeten doen. Hato is een klein vliegveld. Ik ben gaan pinnen bij de bank voor de taxi. Deze stonden een stukje verderop klaar. Ik werd meteen aangesproken: ''Dushi waar moet jij heen maisje?'' Ik heb een prijs afgesproken en mocht mijn huisbaas bellen met zijn telefoon dat ik was geland. Hij leek me wel betrouwbaar en ik ben maar ingestapt. Onderweg genoot ik.. het eiland is zo tropisch en mooi! Wel echt een compleet andere wereld. Het was ongeveer 25 minuten rijden naar mijn huis. Eenmaal daar stond mijn huisbaas mij al op te wachten. Er waren een hoop mensen thuis dus ik heb meteen kennis gemaakt. Mijn kamer stelt niet veel voor. Het is klein en warm maar het heeft een bed en een kast en een douche en toilet. Meer heb je niet nodig hier. Het huis is ontzettend groot. Ik heb een soort studio dat grenst aan het terras.(foto's volgen snel.) Ik kreeg koud water en iedereen vroeg of ik wat wilde eten, ze waren allemaal erg aardig. Daarna namen ze me meteen naar een klein eet kraampje in de buurt. ''Lik je vinger'' heet het. Het was een soort snackbar op wielen erg komisch en trashy maar wel meteen heerlijk op zijn antilliaans. Ik heb een halfuur op mijn kipcorn gewacht. Dus dan witte et wel;) We hebben trouwens ook een hond, een huishond deze heet Swa. Hij is heel beschermend want toen ik naar buiten liep, liep ie meteen achter me aan en ging ie heel hard blaffen als er iemand in de buurt kwam. Nadat we hadden gegeten heb ik nog even buiten gezeten maar ik was zo moe dat ik daarna wel vlot ben gaan slapen. Dat is wel echt wennen hier i.v.m. de warmte en geluiden etc. Maar dat went vast snel. Ik heb wel echt een heel relaxt bed dus dat is dan wel weer fijn! Over een paar uurtjes ga ik even boodschappen doen en vanmiddag met wat huisgenoten naar het strand dus ik ben benieuwd! Te otro bia!(tot de volgende keer.) Liefs Laurien
Daar is ie dan.. mijn eerste reisverslag. Ik lig momenteel in bed maar ik ben klaar wakker door de jetlag. Het is hier nu 5uur en bij jullie is het al bijna middag! Allereerst: ik ben helemaal veilig aangekomen! Het was een behoorlijke lange vlucht.. en ook best spannend om zo voor het eerst in mijn eentje te vliegen en ook meteen zo ver. Papa en mama hebben mij naar schiphol gebracht wat heel erg fijn was! Maar het eerste avontuur begon al toen ik per toeval even op mijn telefoon keek of ik nog sms'jes had.. de vluchttijd was plots gewijzigd en dus ook mijn gate waar ik net naar toe was gelopen helemaal naar D57. Er stond alleen niet bij welke gate ik dan wel moest zijn dus ik moest weer helemaal terug lopen naar de vertrekborden. Gelukkig was ik ruim op tijd om te boarden omdat de vlucht vertraagd was. Toen ik in de gate was kwam de Carribische sfeer al naar boven. Er zaten een paar stevige donkere dames tegenover mij druk te praten en 1 vrouw werd telkens gebeld waardoor ''Wine &nd Kotch'' luid door de gate galmde en ik in mijzelf moest lachen.
Het vliegtuig was zeer luxe uitgerust. Ik kreeg vooral heel veel eten wat ik wel fijn vond en ik heb 3 films gekeken. Ik zat naast een stel wie nu 8 maanden op Curacao wonen en zij waren nu voor het eerst terug naar Nederland geweest. Ze konden me veel tips en tricks vertellen. Eenmaal aangekomen was ik heel erg blij! Toen ik de tunnel uitliep leek het wel alsof er een hete deken over me heen viel zo warm was het. Ik moest heel lang in de rij staan voor de douane. In het vliegtuig had ik mijn landingskaart netjes ingevuld. Ik vond het best spannend of ze vragen zouden stellen over mijn verblijf. Het waren norse vrouwen achter de balie.. ze keken boos en waren niet vriendelijk. Ze stelden inderdaad een aantal vragen, of ik bijvoorbeeld al een werkvergunning had etc. Ik ben luchtig gebleven en heb een verhaaltje opgehangen dat ik eerst op vakantie ging om te kijken of ik hier zou willen werken, zo niet dan ga ik weer naar huis. Ze controleerde verder helemaal niks dus ik mocht gelukkig meteen doorlopen. Het leek wel of het nep was en ze dit ''voor de vorm'' moeten doen. Hato is een klein vliegveld. Ik ben gaan pinnen bij de bank voor de taxi. Deze stonden een stukje verderop klaar. Ik werd meteen aangesproken: ''Dushi waar moet jij heen maisje?'' Ik heb een prijs afgesproken en mocht mijn huisbaas bellen met zijn telefoon dat ik was geland. Hij leek me wel betrouwbaar en ik ben maar ingestapt. Onderweg genoot ik.. het eiland is zo tropisch en mooi! Wel echt een compleet andere wereld. Het was ongeveer 25 minuten rijden naar mijn huis. Eenmaal daar stond mijn huisbaas mij al op te wachten. Er waren een hoop mensen thuis dus ik heb meteen kennis gemaakt. Mijn kamer stelt niet veel voor. Het is klein en warm maar het heeft een bed en een kast en een douche en toilet. Meer heb je niet nodig hier. Het huis is ontzettend groot. Ik heb een soort studio dat grenst aan het terras.(foto's volgen snel.) Ik kreeg koud water en iedereen vroeg of ik wat wilde eten, ze waren allemaal erg aardig. Daarna namen ze me meteen naar een klein eet kraampje in de buurt. ''Lik je vinger'' heet het. Het was een soort snackbar op wielen erg komisch en trashy maar wel meteen heerlijk op zijn antilliaans. Ik heb een halfuur op mijn kipcorn gewacht. Dus dan witte et wel;) We hebben trouwens ook een hond, een huishond deze heet Swa. Hij is heel beschermend want toen ik naar buiten liep, liep ie meteen achter me aan en ging ie heel hard blaffen als er iemand in de buurt kwam. Nadat we hadden gegeten heb ik nog even buiten gezeten maar ik was zo moe dat ik daarna wel vlot ben gaan slapen. Dat is wel echt wennen hier i.v.m. de warmte en geluiden etc. Maar dat went vast snel. Ik heb wel echt een heel relaxt bed dus dat is dan wel weer fijn! Over een paar uurtjes ga ik even boodschappen doen en vanmiddag met wat huisgenoten naar het strand dus ik ben benieuwd! Te otro bia!(tot de volgende keer.) Liefs Laurien
-
01 September 2015 - 12:19
Monique:
Hoi meis, leuk verslag en zijn we gelijk op de hoogte.
Ik vond het niet erg dat je vannacht om 2 uur mij wakker belde.
Wisten we in ieder geval dat je er was.
Leuk dat je gezellig opgevangen werd, ik had dat ook wel verwacht.
Ja die warmte dat kennen wij van Brunei maar altijd zon went snel.
Nu in de relaxstand en genieten. -
01 September 2015 - 12:48
Sacha:
Klinkt goed babe! Jouw telefoontje vannacht was heel fijn maar denk wel dat ik erg wazig was! Lekker bijkomen vandaag en alles over je heen laten komen! Liefs -
01 September 2015 - 12:52
Frank:
Hoi Laurien, leuk om lezen dat je warm ontvangen bent ! Nu even acclimatiseren en lekker genieten! We zijn benieuwd naar je volgende berichtjes. Liefs, Ingrid & Frank -
01 September 2015 - 15:34
Steffy:
Lieve Lau,
Goed om wat van je te horen!
Fijn dat de vlucht goed is gegaan en dat je goed ontvangen bent!
Genieten!!
Knuffel! -
01 September 2015 - 19:26
Sophie:
Lau... wat klinkt het goed "vanmiddag naar het strand'.
Geniet ervan en ben benieuwd naar foto's en nieuwe verhalen :D
Kus Sophie -
01 September 2015 - 20:00
Jacqueline :
Hai lieve Laurien
Fijn om te horen dat je verder een goede vlucht hebt gehad en veilig bent geland
Het is indd daar prachtig en leuk dat je in t huis zo warm werd onthaald. Ja veel jongeren daar en je maakt door je vlotte babbel vast makkelijk contact. Nu ff relaxen en bijtanken om
van de jetlag en dan heerlijk de omgeving verkennen.
Eerst lekker gaan genieten en dan maar eens oriënteren wat er allemaal te doen is en wat de mogelijkheden zijn. De Ananasbuurt is goed vertoeven en ook veilig. Veel sociale controle en fijn dat je in het huis snel contact hebt kunnen maken! Hier verder alles goed. Willem heeft 3 dagen zeilen overleefd. Met 43 man aan boord was t eten en drinken. Er waren 15 fusten bier man gemaakt . Hij moest na t weekend ff bijkomen haha niet zo gek!
Nou meis heel veel plezier en we keeping touch. Dikke kusss -
02 September 2015 - 09:46
Bob:
Heb jij je bolletjes al uitgepoept !!!????. -
02 September 2015 - 10:41
Marian:
Hallo Laurien.
Wat fantastisch dat je daar zo leuk ontvangen bent, en wat schrijf je gezellig.
Zie uit naar je volgende verslag.
Hoop dat je snel aan de temperatuur went, en heel veel plezier.
Liefs Marian. -
02 September 2015 - 19:58
Brigitte :
Laurien, wat fijn, dat alles zo goed gelukt is. Ik vind, dat je echt trots op jezelf mag zijn! Zomaar in je uppie naar Curacao. ....beel succes nog met alles! -
04 September 2015 - 22:18
Helma:
Ha Lauren
Wat schrijf je leuk. Bijzonder om deelgenoot te zijn van je ervaringen.
Hoop dat je dat oké vindt.
Klinkt goed allemaal. Best dapper zo in je uppie maar toch ook weer niet helemaal want je hebt al veel mensen ontmoet. Wij hebben vanavond lekker bijgeklets en Astrid heeft ons verwend met een heerlijke maaltijd. Liefs tot schrijfs -
06 September 2015 - 00:03
Laurien Bolderman:
Hoi allemaal dankjewel voor de lieve berichten ik ga nu een nieuwe blog plaatsen. -
06 September 2015 - 00:03
Laurien Bolderman:
Hoi allemaal dankjewel voor de lieve berichten ik ga nu een nieuwe blog plaatsen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
